من دست تنهایم...زیر بار یک اتفاق ترک خورده....زیر بار یک آسمان نزول غم....یک آسمان نزول غصه...........من دست تنهایم زیر یک نگاه سنگین و مغرور....زیر بار یک غزل متروک.....مثل یک چهره مغموم....
من دست تنها مانده ام زیر بار هزار ها بهانه کهنه....زیر بار یک دنیا دل تنگ.....زیر بار یک زندگی از نداشتن.....من دست تنهایم...... حالا کمرم خم شده ....شانه هایم می لرزد....دارم این بغض ...این رفیق راه را کم کم با چشم هایم هدر می دهم... کم کم دارم زمین می خورم....من زیر قدم های خسته ام دست تنهایم..... زیر چشم های خیسم دست تنهایم....زیر بار اشک هایم دست تنهایم.....
من دست تنها مانده ام زیر یک دعای قد خمیده....زیر یک تسبیح دانه شکسته....من دست تنها مانده ام زیر بار منت نفس هایم....زیر بار منت نبض بیمارم....من دست تنها مانده ام زیر بار طعنه های حرف هایم.....
من فکر اینجا را نکرده بودم.....حالا زمین خورده ام.....پشت آینه های غرق آه..... پشت آب های گل آلود....پشت برگ های خیس و زرد.....پشت برف های بی انعکاس.......پشت قدم های خسته تو.....من پشت سر نگاه دست و دلباز تو....دست تنهایم......
من کنار مرگ یک قاصدک دست تنهایم....کنار دست یک الفبای مریض دست تنهایم...من کنار یک پنجره رو به غروب دست تنهایم....من زیر سایه یک کبوتر شکسته بال دست تنهایم....
من دست تنها روی زمین دنبال آسمان می گردم........روی زمین دنبال رنگین کمان می گردم....
من روی زمین دنبال قلب گم شده ام...........هرچند می دانم تو با خود به آسمان برده ای .....ولی با این دست تنهایی ام توان جست و جوی آسمان را ندارم.....
من دست تنها منتظرم.....می فهمی؟..........دست تنها.......
